Patricia Otte verzamelde als pedagogisch begeleider bij FOPEM sprekende praktijkvoorbeelden van cultuurbeschouwing en bundelde ze in een cahier.

Een mens denkt al gauw dat hij alles ziet of gezien heeft. Niets is minder waar. Hoe je bent opgevoed, naar welke school je gaat of ging, van welke sport- of jeugdvereniging je lid was of bent, in welke familie je opgroeit, wie je vrienden zijn, welke boeken je leest, welke media je gebruikt ... dat heeft invloed op wat je ziet en waar je naar kijkt. Maar ook in welke wijk of welk land je bent geboren, je huidskleur, je plaats op de maatschappelijke ladder, je inkomen, je dagelijkse grote of kleine problemen bepalen mee wat je ziet of niet ziet. Dit samenspel van een heleboel elementen maakt wie je bent of wie je wordt, heeft invloed op wat je ziet en waar je naar kijkt. Hoe geraak je daar wijs uit? Hoe krijg je daar zicht op? Kan cultuurbeschouwen een manier zijn?

​

Cultuurbeschouwen is zoals op reis gaan. Het is zowel cultuur ervaren als beschouwen. De voorbije jaren nam ik cultuurbeschouwing onder de loep op zoek naar een gemeenschappelijk kader voor de scholen die aangesloten zijn bij FOPEM. Ik verzamelde voorvallen, beelden, woorden en gedachten in een logboek. Het gemeenschappelijke kader kreeg de vorm van een kaart met kompas. Met dit logboek krijg je ook aanwijzingen om daarmee op wandel te gaan. Je kan kaart en kompas gebruiken om zicht te krijgen op dat samenspel van elementen waarvan eerder sprake. Wat je vooral ook nodig hebt, is een koffer. Een koffer om voorbeelden, voorwerpen, materiaal en kleinoden in te bewaren die getuigen van jouw manier van cultuurbeschouwen in de klas of op school.

​